تاریخ : یکشنبه 93/12/17
توسط : افشین شجاع مقدم

بدگمانى گناه است

در سوره حجرات آیه 12 می‌فرماید: یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا کثیراً من الظن ان بعض الظن اثم؛ ای کسانى که ایمان آورده‌اید از گمان بسیار پرهیز کنید؛ زیرا برخى از گمان‌ها گناه هستند. در این آیه مؤمنان از بسیارى از گمان‌ها درباره دیگران منع شده‌اند که مراد، گمان سوء است؛ نه گمان خیر؛ زیرا در آیه 12 سوره نور قرآن به گمان خیر که همان حسن ظن و گمان نیکو است، تشویق کرده است.

در این آیه سخن از گمان بد نکردن درباره دیگرى است و هر چند که گمان یکى از حالات چهارگانه یقین و گمان و شک و وهم است که به طور غیر اختیارى بر انسان عارض می‌شود و نمی‌تواند مورد امر و نهى قرار گیرد ولى مراد آن است که انسان آثار گمان را نباید بر آن بار کند و به چنین گمانى ترتیب اثر دهد و به گمان بدى که در حق دیگران می‌کند اعتنایى کند.

بنابراین اگر گمانی بد در دل وى خطور کرد اشکالى ندارد ولى نباید بدان توجه کند و آثارش را بر آن مترتب سازد. در روایات آمده است که یکى از چیزهایى که براى مؤمن نیکوست و راه خلاصى آن را دارد سوءظن است که راه رهایى از آن بی‌توجهى و جامه عمل نپوشاندن به آن است. (وسائل الشیعه ج 8 ص 263)

هدف از این کار آن است که آبروى مؤمن حفظ شود؛ زیرا مؤمن در پیشگاه خداوند از منزلت و جایگاه والا برخوردار است و آبروى او از جمله سه گانه‌هایى است که نمی‌توان متعرض آن شد، مؤمن جان و مال و عرضش در امان است و آبرو و حفظ آن یکى از مهم‌ترین مسایلى است که نمی‌توان آن را بى ارزش کرد و با تعرض به آن شخص را به خطر انداخت.

قرآن پیامبر (ص) را به علت آبرودارى مؤمنان ستوده است. آن حضرت (ص) چنان عمل می‌کرد که منافقان وى را متهم به سادگى می‌کردند و می‌گفتند او شخص خوش باورى است. قرآن بیان می‌کند که خوش باورى آن حضرت به نفع شماست که حفظ آبروى شما را می‌کند و آن چه در دل دارید آشکار نمی‌سازد. (توبه آیه 61) زیرا اگر پیامبر (ص) می‌‌خواست، بی‌درنگ پرده‌ها را کنار می‌زد و شما را رسوا می‌ساخت و مشکلات فراوانى براى شما پدید می‌آمد.

امیر مؤمنان علی (ع) می‌فرماید: کارهاى برادر دینی‌ات را بر بهترین وجه حمل کن و در سخن وى براساس بدگمانى داورى نکن، مگر آن که یقین به خلاف آن پیدا کنی. (کافی؛ ج 2ص 361)

تاریخ : یکشنبه 93/12/17
توسط : افشین شجاع مقدم

آداب تعلیم و تعلم

قرآن براى تعلیم و تعلم آداب خاصى را بیان می‌کند. در مسئله تعلیم قرآن به مسئله مهم و اساسى تعهد اشاره می‌کند و بیان می‌دارد که تعلیم کننده باید با متعلم شرط کند که بر پایه و اساس دانش عمل نماید و متعهد گردد تا از دانش خود به خوبى و درستى بهره گیرد. بر همین پایه است که هاروت و ماروت دو فرشته الهى در زمان حضرت سلیمان (ع) براى آموزش متعلمان از ایشان می‌خواهد که متعهد گردند تا از دانش خویش در راستاى اهداف نادرست بهره نگیرند و آن را براى اهداف سازنده و مفید به کار گیرند. (بقره آیه 102)

افزون بر این می‌توان به آداب دیگرى که قرآن بدان تأکید کرده است اشاره نمود. از جمله می‌توان به آداب زیر اشاره کرد:

1- اجازه ؛ از آداب تعلم آن است که متعلم و شاگرد از معلم خویش براى یادگیرى اجازه بگیرد؛ چنان که حضرت موسى (ع) در هنگام تعلم دانش لدنى الهى از عالم ربانى اجازه گرفته و می‌فرماید: «هل اتبعک على ان تعلمن مما علمت رشد؛ آیا می‌توانم براى دست‌یابى به دانش رشدى که به تو آموخته شده است از تو پیروى نمایم». (کهف آیه 66) بنابراین نمی‌توان بدون اجازه در دروس استادان شرکت کرد؛ زیرا براى کسب هر دانشى شرایطى لازم و ضرورى است که استاد و معلم می‌تواند با آزمون و یا روش‌هاى دیگر آن را به دست آورد.
ادامه مطلب...




برچسب ها : تعلیم و تربیت  ,

تاریخ : شنبه 93/12/16
توسط : افشین شجاع مقدم

10 نکته از دانشمندان درباره قرآن

1 . گوته، شاعر و نویسنده معروف آلمانى می‏گوید: سالیان دراز کشیشان از خدا بى خبر، ما را از پى بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمت آورنده آن دور نگه داشتند; اما هر قدر که ما قدم در جاده علم و دانش نهادیم و پرده تعصب را دریدیم، عظمت احکام مقدس قرآن، بهت و حیرت عجیبى در ما ایجاد نمود . به زودى این کتاب توصیف‏ناپذیر، محور افکار مردم جهان می‏گردد!

2 . آلبرت انیشتاین که نیازى به معرفى ندارد، می‏گوید: قرآن کتاب جبر یا هندسه نیست; مجموعه‏اى از قوانین است که بشر را به راه صحیح، راهى که بزرگ‏ترین فلاسفه و دانشمندان دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند، هدایت می‏کند .

3 . ویل دورانت، دانشمند امریکایى شرق‏شناس، می‏گوید: در قرآن، قانون و اخلاق یکى است . رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى هم می‏شود و همه امور آن از جانب خداوند و به طریق وحى آمده است . قرآن در جان‏هاى ساده عقایدى آسان و دور از ابهام پدید می‏آورد که از رسوم و تشریفات ناروا آزاد است .
ادامه مطلب...




برچسب ها : قران  ,

تاریخ : شنبه 93/12/16
توسط : افشین شجاع مقدم

8 نکته تربیتى در قرآن

1 . اگر قصد راهنمایى و تربیت کسى را دارید، در قدم اول از گفتار نرم و با محبت‏بهره گیرید; حتى اگر مخاطب شما فرعون سرکش یا سران لجوج کفار جاهلى باشند; (طه/44 و شعرا/215) .

2 . الف) گفتار رفتار آدمى در هر زمان و مکان، در حافظه الهى محفوظ است ; مراقب باشید; (لقمان/16 و کهف/30) .

ب) نسبت‏به انسان‏هاى اطرافت، احساس مسئولیت کن و آنها را از کارهاى بد بازدار و به کارهاى خوب تشویق کن . این لازمه استحکام یک پیکر است و بنى آدم اعضاى یکدیگرند; (لقمان/17) .

ج) در رفتارهاى اجتماعى دقت کن! مبادا با غرور رویت را از دیگران برگردانى یا مثل متبکران راه بروى ; مبادا تندرو و کندرو شوى ; میانه روى، بهترین روش است ; مراقب باش صدایت را بر سر کسى بلند نکنى و خلاصه در یک کلام، آدم باش ; (لقمان/18و19) .
ادامه مطلب...




برچسب ها : قران  ,

تاریخ : شنبه 93/12/16
توسط : افشین شجاع مقدم

10 نکته در خصوص سلامتى در قرآن

1 . بخورید و بیاشامید ; اما به اندازه کافى و لازم ; زیرا پرخورى و زیاده روى، سلامت‏شما را به خطر می‏اندازد; (اعراف/31) .

2 . همه دردها و ناراحتی‏هاى خود را می‏توانید با قرآن ریشه کن سازید; قرآن بخوانید و به آن عمل کنید و با روح قرآن مرتبط و همنوا گردید تا همه سیستم‏هاى روح و جسم شما در تعادل مطلوب خود قرار گیرند; (یونس/57 و اسراء/82) .

3 . در فرهنگ قرآنى، این خداوند است که بیماری‏ها را شفا می‏دهد و دیگران، وسیله و واسطه‏اند ; (شعرا/80) .

4 . اصل اول در سلامتى و صحت غذاها به فرموده قرآن، آن است که حلال و پاکیزه باشند .
ادامه مطلب...




برچسب ها : قران  ,

تاریخ : شنبه 93/12/16
توسط : افشین شجاع مقدم

11 نکته روانشناسى در قرآن

1 . از دیدگاه قرآن، سه نوع شخصیت اساسى وجود دارد; مؤمن، کافر و منافق ; (آیات 2 تا 20 سوره بقره) .

2 . شخصیت‏هاى مؤمن، خود داراى سه درجه شخصیتى می‏باشند ; آنان که به خود ظلم می‏کنند، آنان که میانه رو هستند و آنان که پیشتازانند; (فاطر/32) .

3 . مشخصه بارز شخصیت کافر آن است که دل و اندیشه‏ اش را قفل کرده است و راهى براى نفوذ هیچ حرف تازه و اندیشه متفاوتى نگذاشته است و به همین دلیل، از درک حقایق عاجز است .

4 . خصوصیت‏ بارز شخصیت منافق از دیدگاه قرآن، دوگانگى ریشه‏اى در ظاهر و باطن است; به همین دلیل، مبتلا به شک و تردید و عدم قدرت تصمیم‏گیرى و ناتوانى در قضاوت می‏شود; (بقره/8 تا 20 و منافقون) .
ادامه مطلب...




برچسب ها : قران  ,

تاریخ : شنبه 93/12/16
توسط : افشین شجاع مقدم

هنر معاشرت

 با مردم چگونه برخورد کنیم؟ معاشرت درست و نادرست کدام است؟هم‏نشینى مفید و زیان بار چیست؟ عوامل تحکیم رابطه ‏ها یا گسست رابطه‏ ها کدام است؟

حکمت‏هایى را برگرفته از اولیاى الهى برمى شمریم، که توجّه به آنها و کاربردشان در بهینه سازى روابط ما با دیگران سودمند است.

هنر همزیستى

روحیه سازگارى با دیگران و کنار آمدن با توقع‏ها، سلیقه‏ها، خواسته‏ ها و حرف‏ها، به تدریج براى انسان «جا» باز مى ‏کند. این روحیه هم وقتى فراهم مى ‏آید که انسان هم «حقوق» دیگران را بشناسد، هم تصمیم به مراعات آنها داشته باشد و تنها «خود»

برایش مطرح نباشد. چون چنین خصلتى ایجاد تنش مى‏کند و دیگران را از پیرامون فرد، فرارى مى ‏دهد.

حضرت على علیه ‏السلام مى‏فرماید: «رأس الحکمة مداراة النّاس»؛1 سر آغاز حکمت، مدارا کردن با مردم است».

باید پذیرفت که سلیقه ‏ها و روحیه‏ هاى همه یکسان نیست و همه ذوق و پسند و راه و روش ما را ندارند. ما هم چاره‏اى از زیستن با آنان نداریم، پس باید« مدارا» کنیم. این همان هم‏زیستى است که هر که ندارد، مطرود و مأیوس و تنها مى‏شود.

ادامه مطلب...




برچسب ها : هنر معاشرت  ,