چرا هنگام دعا دست به آسمان بر می داریم؟
آنچه از روایات اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) بدست می آید این است که فلسفه بلند کردن دست به سوی آسمان چهار دلیل دارد: اول اینکه آسمان معدن رزق خداوند است است، دوم اینکه نشانه خضوع در برابر پروردگار است ،سوم اینکه عبادت است و در آخر بدین جهت است که سنت نبوی است.
1ـ آسمان معدن رزق
حکمت بلند کردن دست به سوى آسمان در هنگام دعا، این است که آسمان، جایگاه انواع روزى هایى است که مورد نیاز و درخواست انسان اند. بدین جهت، خداوند به اولیاى خود دستور داده که هنگام دعا، دست هاى خود را به سوى آسمان و عرش الهى دراز کنند.
«هشام بن حکم» مى گوید: زندیقى خدمت امام صادق (علیه السلام)آمد و از آیه الرّحمنُ عَلَى الْعَرشِ اسْتَوى سوال کرد. امام (علیه السلام) ضمن توضیحى فرمود: خداوند متعال، نیاز به هیچ مکانى و هیچ مخلوقى ندارد، بلکه تمام خلق محتاج او هستند.
سوال کننده عرض کرد: پس تفاوتى ندارد که (به هنگام دعا) دست به سوى آسمان بلند کنید یا به سوى زمین پائین آورید؟!
ادامه مطلب...
برچسب ها :
قران ,
