ریا(فریب دیگران یا فریب خود)
ریاکاری از جمله رفتارها و عادات ناپسند و نکوهیده در میان جوامع بشری است.
ریا که در احادیث اسلامی به‌عنوان یکی از ناپسندترین گناهان معرفی شده است عبارت است از: ظاهرسازی و تظاهر به خوبی و عمل نیک، بدون آنکه غرض اصلى انجام دادن آن باشد.
«ریا» مشتق از کلمه «رؤیت» است
«ریا» مشتق از کلمه «رؤیت» است و آن را در فرهنگ فارسی معین، تظاهر و دورویی معنی کرده‌اند. انسان ریاکار بدون توجه به جلب رضایت خداوند و با هدف خودنمایی تظاهر به دین‌داری، پاکدامنی و نیکوکاری می‌کند.
خداوند سبحان در قرآن کریم 5 بار بر واژه «ریا» تأکید می‌کند:
«و مانند کسانی نباشید که از روی هوی‌پرستی، غرور و خودنمایی در برابر مردم، از سرزمین خود( به سوی میدان بدر) بیرون آمدند؛ و(مردم) را از راه خدا باز می‌داشتند؛(و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل می‌کنند احاطه(و آگاهی) دارد».(انفال/47)
«و آنها کسانی هستند که اموال خود را برای نشان دادن به مردم انفاق می‌کنند و ایمان به خدا و روز بازپسین ندارند؛(چرا که شیطان، رفیق و همنشین آنهاست؛) و کسی که شیطان قرین او باشد، بد همنشین و قرینی است».(نساء/38)
همچنین در آیاتی از سوره‌های ماعون و نساء و همچنین سوره بقره اعمال ریاکارانه مورد نکوهش قرار گرفته است و در روایات معصومین(ع) نیز به مسئله ریا توجه فراوانی شده است.
ادامه مطلب...
برچسب ها :
رذایل اخلاقی تکبر , رذایل اخلاقی ,
