مقام حضرت فاطمه در شب شهادت اش
در شب دفن فاطمه (س) گوشهای از شخصیت آن بانوی بزرگوار به عالم بشریت شناسانده شد.
علی (ع) بزرگ مردی بود که جنگها و شمشیرها و ناملایمات زندگی در او هراسی به وجود نیاورد اما غصه مرگ فاطمه، کمر او را شکست، چون او میدانست که فاطمه که بود.
دقت در تعبیرات حضرت (ع) نکته های عمیقی به ما می آموزد، ایشان بر جنازه فاطمه زهرا (س) نماز خواند، سپس دستها را به سوی آسمان بلند کرد و فریاد زد که: «هذه بنت نبیک فاطمه اخرجتها من الظلمات الی النور؛ پروردگارا، این فاطمه، دختر
پیامبر تو است که او را از ظلمات به سوی نور بردی.»
گفته اند که: تا علی (ع) این سخن را گفت زمین به اندازه یک میل در یک میل، نور باران شد و بدن فاطمه را در بر گرفت.
در واقع، خداوند سبحان، خواست به علی (ع) پاسخ دهد که فاطمه (س) به همان نوری رسیده که تو از آن سخن میگویی. میدانیم که «انا لله و انا الیه راجعون» برای همه است، اما برای فاطمه«الی النور» است، و این که علی (ع) به
خدا عرض کرد: تو فاطمه را از ظلمات دنیا به سوی نور، سوق دادی منظورش آن نوری است که در آیه شریفه «الله نور السموات والارض» آمده است.
برچسب ها : فاطمه (س) ,
