فضیلت کسب حلال: در ستایش حضرت حق
سپاس خدای را که انسان را از گِل چسبنده و بدبو آفرید، سپس آن را در بهترین نظام و کامل ترین اعتدال شکل داد. آنگاه در آغاز تولدش او را به وسیله شیری گوارا که از میان سرگین و خون همانند آبی زلال تصفیه کرده بود، غذایش داد و بعد او را با دادن روزی های پاکیزه در برابر عوامل ضعف و نابودی حفاظت کرد.
سپس شهوت و میل تجاوزگر او را از سطوت و غلبه باز داشت و با واجب ساختن کسب روزی حلال، آن را مغلوب گردانید و با سرکوب کردن شهوت، سپاه شیطان را که کمر بر گمراه ساختن او بسته بودند، پراکنده ساخت. شیطانی که همچون خون در سراسر پیکر آدمیزاد در جریان است.
پس عزت و ارزشمندی حلال، مجال ورود را بر او تنگ گرداند؛ چه آنکه شیطان را چیزی تا ژرفای رگ و پی ندواند، مگر شهواتی که گرایش به غلبه و خودسری دارد؛ به این ترتیب شیطان در آنجا که آدمی پایبند حلال باشد، ناامید و زیانکار، بی یار و یاور می ماند.
و درود بر محمد صلی الله علیه و آله راهنما و نجات بخش از گمراهی و بر خاندان او که بهترین خاندان است و سلام فراوان بر ایشان باد.
باری رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: پیِ روزیِ حلال رفتن بر هر فرد مسلمانی واجب است.
پیام های متن
1. خداوند، انسان را به بهترین شکل و نظام آفریده است.
2. خداوند به انسان، روزی ها و خوراکی های پاکیزه داده است تا در برابر عوامل ضعف و نابودی محفوظ بماند.
3. شیطان از انسانی که پایبند حلال است، ناامید می شود.
4. در پیِ روزی حلال رفتن، بر هر فرد مسلمانی واجب است.
در فضیلت کسب و تشویق به آن
اما از قرآن مجید، قول خدای تعالی: «وَ جَعَلْنا النَّهارَ مَعاشا» که خدا این آیه را از باب امتنان و قدردانی ذکر کرده است و فرموده است: «فَانْتَشِرُوا فِی اْلأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللّهِ».
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: بعضی از گناهان است که جز تلاش برای معاش، آنها را محو نمی کند.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: تاجر راستگو در روز قیامت، با صدّیقین و شهیدان محشور می شود. هرگاه از راه حلال و برای حفظ آبرو و خودداری از خواستن چیزی از مردم و به خاطر گشایش بر اعضای خانواده و کمک به همسایگان دنیا را بطلبد، خدا را در حالی ملاقات کند که صورتش چون ماه شب چهارده می درخشد.
پیامبر صلی الله علیه و آله روزی با اصحابش نشسته بود. چشمش به جوان چابک و نیرومندی افتاد که با شتاب از دیگران سبقت می گیرد. اصحاب گفتند: وای بر این جوان. چقدر خوب بود که جوانی و چابکی وی در راه خدا می بود.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: این حرف را نزنید؛ زیرا اگر او برای خودش می کوشد تا خود را از درخواست از مردم باز دارد و از مردم بی نیاز کند، در حقیقت او در راه خداست و اگر برای پدر و مادر ناتوان و یا فرزندان خود که توان کار ندارند، تلاش می کند که تا آنها را بی نیاز کند و کفایت کند، به حق در راه خداست و اگر تلاش وی برای فخرفروشی و افزون طلبی باشد، در راه شیطان است.
خداوند، بنده ای را دوست می دارد که شغل و حرفه ای می گیرد تا بدان وسیله از مردم بی نیاز شود... خداوند، مؤمن پیشرو را دوست می دارد. حلال ترین چیزی که مرد از آن تغذیه می کند، مالی است که از راه کسب و هر نوع خرید و فروش پسندیده به دست آورد.
در خبر دیگری است که: حلال ترین مالی که بنده خدا می خورد، کسب دست سازنده است، وقتی که خالص باشد.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: به دنبال شغل تجارت بروید که نُهْ دهم روزی در آن است... اگر کسی از شما ریسمانش را بردارد و پشته هیزمی بر دوش بگیرد، بهتر است از اینکه پیش مردی بیاید که خداوند از لطف خود مالی به او مرحمت کرده است و از او چیزی بخواهد، آن هم بدهد یا ندهد.
پیام های متن
1. به دنبال کسب و کار حلال رفتن، از نعمت های الهی است.
2. تلاش برای کسب و کار حلال، گناهان را پاک می کند.
3. تاجر راستگو در روز قیامت با شهیدان محشور می شود.
4. خداوند، انسان اهل کسب و کار حلال را دوست دارد.
5. حلال ترین مالی که بنده خدا می خورد، مالی است که از دسترنج خودش باشد.
ماهیت و چیستی لقمه حلال
1. لقمه حلال جزئی از پارسایی است
بزرگان چنین گفته اند که پارسایی ده جزو است؛ نُه لقمه حلال است و یکی جزو جمله عبادت ها[ی [دیگر.
2. لقمه حلال، خوراک برگزیدگان است
از احمدبن محمدبن ابی نصر نقل شده است، می گوید: به ابوالحسن ـ امام هفتم علیه السلام ـ عرض کردم: فدایت شوم! از خدا بخواهید که روزی حلال نصیبم کند. فرمود: آیا می دانی که حلال چیست؟ عرض کردم: فدایت شوم؛ اما آنچه نزد ماست، همین کسب پاک و پاکیزه است. فرمود: علی بن الحسین می فرمود: حلال، قوت برگزیدگان است، بلکه تو بگو: خداوندا! از روزی گسترده ات درخواست دارم.
3. لقمه حلال، مؤاخذه ندارد
بزرگی را پرسیدند، خوردن حلال چیست؟ گفت: آنکه خورنده او نه در این جهان ضامن باشد و نه در آن جهان مؤاخذه.
4. لقمه حلال، مانع فراموش کردن خدا می شود
سهل بن عبداللّه را پرسیدند از حلال؟ گفت: آنکه در خدای عاصی نشود بدو.
و سهل گوید: حلال صافی آن بود که اندر وی خدای را فراموش نکند.
[یکی از بزرگان طریقت گفت:] غذای پاک آن است که در حال اکتساب، یاد کرد و یادداشت حق در آن فرو نگذارد و فراموش نکند و شکر ولی نعمت به حکم فرمان در آن به جای آرد. چنانک خدای تعالی گفت: «کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلّهِ» و حقیقت شکر آن است که تا قوت نعمت در باطن می یابد، خود را بر طاعتِ ولی نعمت به ظاهر می دارد.
پیام های متن
1. لقمه حلال، بخش مهمی از ایمان و تقوی است.
2. مؤمنان و برگزیدگان خداوند، همیشه از حلال برای خود قوت و غذا تهیه می کنند.
3. خورنده لقمه حلال در آخرت، مؤاخذه ای ندارد.
4. خوردن لقمه حلال، مانع فراموشی از یاد و عبادت خدا می شود.
برچسب ها : تربیت اسلامی ,
